Όταν ένα τρίχρονο κοριτσάκι παρατηρεί τις εικόνες στην εκκλησία και ρωτάει γιατί οι άγιοι είναι στρατιώτες, αφού ο Χριστός μιλάει για αγάπη.Όταν οι μαθητές στο σχολείο φέρνουν αντίλογο αντί να φοβούνται και να λουφάζουν, στην καθηγήτρια που λέει πως αυτά δε χρειάζεται να τα παραδώσει, γιατί θα τα μάθουν στο φροντιστήριο.
Όταν οι γονείς αρνούνται να κάνει ο καθηγητής του σχολείου ιδιαίτερο στο παιδί τους αντί αδρότατης αμοιβής, για να του βάλει μεγάλο βαθμό.
Όταν δεκαπεντάχρονος εθισμένος στα realities και στα b-movies βλέπει το 81/2 του Φελίνι και δηλώνει μαγεμένος ότι είναι η ωραιότερη ταινία που έχει δει ποτέ.
Όταν μαθήτρια του γυμνασίου
που δεν έχει διαβάσει ποτέ κανένα λογοτεχνικό βιβλίο, διαβάζει απνευστί την Άννα Καρένινα του Τολστόι και βουρκώνει.Όταν κάποια από την παρέα φέρνει πολλά μπουφάν στη συναυλία μήπως κρυώνει κανείς, γιατί η ίδια το έχει πάθει και θα ευχόταν κάποιος να είχε προνοήσει για πάρτη της.
Όταν εβδομηνταπεντάχρονη κυρία παρακολουθεί μέχρι τα ξημερώματα τη συναυλία του Λουδοβίκου των Ανωγείων.
Όταν αστυνομικός παρακαλά άστεγο να απομακρυνθεί για λίγο από το πόστο του και του φέρεται όπως πρέπει, ως ίσος προς ίσο -μόνο που δεν τον χαρτζιλικώνει.
Όταν τρίχρονο παιδάκι λέει στη μαμά του, που γκρινιάζει πως έχει πολύ κόσμο στο super market, μα μαμά κι εμείς κόσμος δεν είμαστε;
Όταν κοριτσάκι τεσσάρων ετών υπερασπίζεται συμμαθήτριά του στον παιδικό σταθμό που της αρπάζουν τα παιγνίδια τα άλλα παιδιά, επειδή είναι η μικρότερη.
Τότε υπάρχει ελπίδα να βλέπουμε λιγότερους νεκρούς Αλέξανδρους και Καλτεζάδες.
Τότε υπάρχει ελπίδα να βλέπουμε λιγότερα καμμένα μαγαζιά και βιβλιοθήκες.
Γιατί οι αγώνες δεν κερδίζονται τόσο απλά στους δρόμους και στις
διαδηλώσεις. Γιατί οι αγώνες κερδίζονται πρώτα από όλα στην καθημερινότητα και στον τρόπο ζωής. Μόνον τότε δε θα είναι βίαια ξεσπάσματα που απλά εκτονώνουν την κατάσταση. Όπως αφήνουμε λίγο αέρα από το παραφουσκωμένο μπαλόνι για να μη σκάσει. Και δε σκάει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου