Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

Άνθρωποι (ή Η Συνομιλία)


Ο Μαχητικός: Ζήτω ο αγώνας για τον αγώνα, η διαφωνία για την διαφωνία. Έρχομαι με τον πολιορκητικό κριό μου.

Ο Βαλλόμενος: Μα τι κάνεις; Δε βλέπεις πως οι πύλες είναι ανοιχτές και πως με τη φόρα που έχεις πάρει θα βγεις έξω από το κάστρο;

Ο Ονειροφαντασμένος: Ελάτε τώρα, παρατάτε τα αυτά. Καβαλείστε από ένα σύννεφο και πάμε να ζήσουμε κρυμμένοι στα όνειρα. Τι πιο εύκολο.

Ο Ρεαλιστής: Μα αυτό δεν είναι ζωή απτή, είναι αέρας κοπανιστός.

Ο Ανασφαλής: Τι είπατε; Με αγαπάτε; Είμαι σίγουρος ότι αυτό μου λέτε.

Ο Φοβισμένος: Τι είπες; Φοβάσαι το θάνατο; Και εγώ!

Ο Αγαπών: Και εγώ το ίδιο! Αγαπώ τη ζωή, το φως.

Ο Νοσηρός: Αγαπάς να εκτίθεσαι; Ντροπή σου. Χρήζεις καταδίκης! Να βρούμε τρόπο να σε καθαρίσουμε.

Ο Ματαιόδοξος: Να βρείτε τρόπο να με εκθειάζετε; Με συγκινείτε!

Ο Απογοητευμένος: Με συγκινείτε πράγματι με την επιμονή σας να μη με καταλαβαίνετε. Ελπίδα καμμιά.

Ο Αισιόδοξος: Ελπίδα παντού γύρω μου με τυλίγει. Είναι δυνατόν να αποτύχω;

Ο Μικρός: Να αποτύχω εγώ; Σε τι; Για τι πράγμα μιλάτε;

Ο Μεγάλος: Μιλάμε για την ελίτ. Ε, μας βλέπεις από εκεί κάτω;

Ο Αλαζόνας: Κάτω οι άλλοι όλοι, και μόνον εγώ ο άξιος πάνω. Ας κάνω τον κόπο να μιλήσω σαν ίσος προς ίσο, να μην σας τρομάξω και βλέπουμε.

Ο Αδιάφορος: Είμαστε ίσος προς ίσον, ναι, μα τι να το κάνω που αδιαφορώ για όλα τούτα.

Ο Ζωντανός: Κανείς δεν κατάλαβε κανέναν. Και πώς να αδιαφορήσω για αυτό;

5 σχόλια:

Tyler Durden είπε...

Ας μιλήσει άλλος, που τα είπε καλύτερα με πιο λιτό τρόπο:

Τοις εγρηγορόσιν ένα και κοινόν κόσμον είναι, των δε κοιμωμένων έκαστος εις ίδιον αποστρέφεσθαι

(Για τους ξύπνιους υπάρχει ένας και ο ίδιος κόσμος, ενώ οι κοιμισμένοι στρέφονται ο καθένας σε ένα δικό του, υποκειμενικό κόσμο).

ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ

Κλεοπάτρα και Μινγκ είπε...

Κανείς δεν διεκδικεί τα εύσημα της πρωτοτυπίας! Διεκδικεί όμως τον προσωπικό τρόπο αφομοίωσης και έκφρασης της σκέψης του στα πλαίσια του ιστολογίου του.

worldcity είπε...

Ξέρετε, μου θύμισε κάποια πόστερ που υπήρχαν στα δημοτικά σχολεία παλιότερα,(αν δεν κάνω λάθος) ή σε κάποια καταστήματα.

Όμως εκείνα ήταν στατικές ηθογραφικές επαναδιατυπώσεις .

Σε αντίθεση με εκείνα, αντιλήφθηκα μια δυναμική ανθρωπογεωμετρία εδώ και το κείμενο σε βάζει σε ένα είδος εγρήγορσης

Μπορεί να κάνω και εξ' ολοκλήρου λάθος,βέβαια, για αυτό και δεν το αναπτύσσω περισσότερο.

ευχαριστώ

Κλεοπάτρα και Μινγκ είπε...

Η ανθρωπογεωμετρία εδώ είναι στατική. Γιατί από τη στιγμή που καταλύθηκαν τα όρια και οι επιβεβλημένες αποστάσεις, ώστε να ξεχωρίζει ποιος είναι ποιος, ο καθένας προβάλλει στον άλλο αυτά που θέλει χωρίς να τον λαμβάνει στην ουσία υπόψη του. Απλά χρησιμοποιεί κάποια λόγια του αποκομένα για να προβάλει τα εαυτά. Εν τοιαύτη περιπτώσει όχι μόνον εγρήγορση δεν υπάρχει, αλλά και σοβαροί λόγοι να διακοπεί η επικοινωνία: Λόγοι ορίων.

worldcity είπε...

Ειράς: γνωρίζω ότι εδώ δεν κάνω λάθος

(αγαπητή) Κλεοπάτρα & Μινγκ όταν νηφάλια ξαναδιαβάσετε τα 2 "δίδυμα" κείμενα θα αναθεωρήσετε ΠΛΗΡΩΣ

- έχω, επιτρέψτε μου, την βεβαιότητα αυτή,

ως τότε, ο χώρος σε εσάς...