Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

Τα ζώα του τσίρκου (θεατρικό προορισμένο να ανεβαστεί από παιδιά)

Marc CHAGALL - "La Grande Parade" - (1979-80)
Oil Painting - Pierre Matisse Gallery, New York


ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΜΕΝΟΥΣ
1. ΔΙΑΛΕΞΕ ΤΟ ΡΟΛΟ ΣΟΥ-ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Λιοντάρι

Φοράει εκτός από μια μάσκα, που μπορείς να κατασκευάσεις μόνος-η σου, ένα τραπεζομάντηλο για μπέρτα. Μπορεί ακόμα να κρατάει και ένα σκήπτρο. Επιμένει να παριστάνει το βασιλιά, παρόλο που ούτε δύναμη, ούτε εξυπνάδα διαθέτει. Άσε που τα ζώα δεν έχουν ανάγκη από κανένα βασιλιά. Ωστόσο δε θέλουν να το στενοχωρήσουν, γι’αυτό και του κάνουν το χατήρι. Προσποιούνται ότι το υπακούν και μάλιστα μερικές φορές του υποβάλλουν ως τάχα μου δικές του τις ιδέες τους. Πεινάει και νυστάζει διαρκώς, είναι τεμπελάκος και κάπως αργόστροφος, αλλά και κουτοπόνηρος. Πολλές φορές δεν καλοκαταλαβαίνει αυτά που λένε οι άλλοι, γιατί έχει το νου του διαρκώς στο φαγητό και την ξάπλα... Μήπως θα σου άρεσε να υποδυθείς το Λιοντάρι;

Αρκούδα
Βρες μια γούνα οικολογική – με κανέναν τρόπο αληθινή! – από τη μαμά σου ή κάποια φίλη της. Φόρα και μια μάσκα ή βάψου ώστε να μοιάζεις με κοκέτα αρκούδα. Έπειτα κοιτάξου στον καθρέπτη και σκαρφίσου ό,τι μπορείς, για να μοιάζεις με μια χοντρούλα και αξιοπρεπή αρκούδα. Πρέπει να έχεις ευκινησία και να κάνεις τη φωνή σου μπάσα και βαριά ή όπως αλλιώς νομίζεις ότι ταιριάζει. Λατρεύεις το μέλι και νοσταλγείς το δάσος σου. Ονειρεύεσαι ότι κάποτε θα τραγουδήσεις στην όπερα, αλλά όταν τραγουδάς οι άλλοι κλείνουν έντρομοι τα αυτιά τους. Χορεύεις σαν μπαλαρίνα παρόλο το πάχος σου. Παρά τις υψηλές σου προσδοκίες, κατάντησες να τραγουδάς και να χορεύεις στο τσίρκο, όταν σου χτυπά το ντέφι ο Θηριοδαμαστής. Αν νιώθεις ξαφνικά κάπως παχύς ή παχιά και σου ήρθε όρεξη να τραγουδήσεις, αλλά ανακαλύπτεις από τις εκφράσεις των γύρω σου ότι είσαι φάλτσος ή φάλτσα, τότε ο ρόλος αυτός είναι δικός σου!

Δράκος
Πρόβαρε τη μάσκα που θα φτιάξεις και φόρεσε μια λουρίδα ύφασμα με χρωματιστά τρίγωνα στην πλάτη. Σου πάνε; Έπειτα διάβασε το παρακάτω κειμενάκι: Από τους τελευταίους εναπομείναντες. Νοσταλγεί την εποχή που είχε μεγάλη παρέα. Ονειρεύεται να πάει στη Δρακόλιμνη, όπου έχουν καταφύγει οι άνεργοι από καιρό δράκοι, αφού κανείς δεν τους φοβάται πια, ούτε τους θέλει στα παραμύθια του. Βγάζει φωτιές από το στόμα, όπως κάθε δράκος που σέβεται τον εαυτό του (δοκίμασε στον καθρέπτη να δεις πόσο πειστικός, -ή είσαι, όταν παριστάνεις πως βγάζεις τάχα φλόγες και καπνούς από το στόμα). Συχνά βήχει από τους καπνούς της φωτιάς, που πολύ τον ενοχλούν και κουνάει το χέρι να τους διώξει. Καμμιά φορά τσουρουφλίζει άθελά του κάποιον. Τότε πλησιάζει να ζητήσει συγγνώμη. Ακόμα χειρότερα, αφού ξανακαίει τον παθόντα! Α, το σημαντικότερο! Είναι πολύ ευαίσθητος και ευσυγκίνητος...

Μαϊμού
Σίγουρα κάποια στιγμή θα γέλασες εσύ και οι γύρω σου, καθώς είχες την ξαφνική έμπνευση να μιμηθείς μια μαϊμού! Κρέμαγες τα χέρια σου, έσκυβες, έβγαζες άναρθρες κραυγές και έξυνες το κεφάλι σου. Έλα, μην ντρέπεσαι, παραδέξου το, πως αυτός ο ρόλος είναι κομμένος και ραμμένος για σένα! Η μαϊμού μας πάντως εκτός από αστεία, είναι και έξυπνη. Καταστρώνει σχέδια απόδρασης, γιατί θέλει την ελευθερία της, όπως και τα άλλα ζώα. Ισχυρίζεται ότι για μια απόγονο της τσίτας του Ταρζάν είναι απαράδεκτο να φορά αστεία ρουχαλάκια και να χοροπηδά, όποτε θέλει ο Θηριοδαμαστής! Βάλε μια μάσκα, πείσε τον εαυτό σου ότι είσαι πράγματι μια μαϊμού και πάρε το ρόλο!

Ακροβάτισσα
Πρόβαρε τη στολή μπαλαρίνας που έχεις από τότε που η γιαγιά και ο παππούς επέμεναν να ξεκινήσεις κλασσικό χορό. Αλλιώς φόρα ένα κολάν και μια στενή μπλούζα. Μην ξεχάσεις τη μάσκα σου ή, αν προτιμάς απλά βάψου με τα κραγιόν και τα μολύβια της μαμάς σου! Σου αρέσει πολύ να δουλεύεις ακροβάτισσα στο τσίρκο, αν και πάσχεις από υψοφοβία. Γι’αυτό κάνεις τα ακροβατικά σου πάνω στο έδαφος. Προσποιείσαι πως βαδίζεις σε τεντωμένο σχοινί και ότι από κάτω σου χάσκει το κενό. Παρόλα αυτά και πάλι ζαλίζεσαι! Αγαπάς τα ζώα και συμμερίζεσαι τον καϋμό τους για λευτεριά. Τα βοηθάς να αποδράσουν, αφού δεν είναι δική τους επιλογή να ζουν φυλακισμένα σε τσίρκο!

Θηριοδαμαστής
Είσαι ο ‘κακός’ της υπόθεσης, που κρατά σκλαβωμένα τα ζώα. Αδράχνεις μια καρέκλα από το πόδι με το ένα χέρι και με το άλλο ένα μαστίγιο (αρκεί ένα σχοινί ή και τίποτα, αν καταφέρεις να κάνεις τους άλλους να πιστέψουν πως βαστάς μαστίγιο). Έχεις βαφτίσει με αστεία ονοματάκια τα ζώα, που αναγκάζεις με το ζόρι να κάνουν το νούμερό τους. Στρίβεις κάθε λίγο και λιγάκι τα απίστευτα μακριά μουστάκια σου και γελάς όλη ώρα μισοκλείνοντας τα πονηρά ματάκια σου. Χε, χε χε... Τι, ταυτίστηκες κιόλας με τον ‘κακό’; Έλα, δεν πειράζει! Εξάλλου δεν είναι και τόσο κακός, όσο θέλει να δείχνει. Άσε που οι αντιήρωες είναι εξίσου γοητευτικοί και απαραίτητοι με τους ήρωες!

Παλιάτσος
Όλοι θα έχετε ντυθεί κλόουν κάποιες απόκριες ή τουλάχιστον το φανταστήκατε. Μεγάλα παπούτσια φορεμένα ανάποδα, ένα παρδαλό σακάκι, φαρδύ παντελόνι του παππού, το καλό μεταξωτό φουλάρι της μαμάς, που την παρακαλούσατε να σας το δώσει μέχρι που βαρέθηκε να σας ακούει και σας το έδωσε. Το δέσατε φιόγκο στο λαιμό σας και να, ένας αξιοπρεπής κλόουν! Στην ιστορία μας ο παλιάτσος είναι μουγκό πρόσωπο. Σχολιάζει τα όσα συμβαίνουν με κινήσεις και μορφασμούς, με παντομίμα δηλαδή. Επιπλέον γυρνάει συνεχώς από ήρωα σε ήρωα και τους πειράζει τραβώντας τους την ουρά, αρπάζοντας τους το καπέλο ή ότι άλλο σκεφτεί. Περιφέρεται και ανάμεσα στους θεατές προσπαθώντας να τους τραβήξει την προσοχή, χωρίς να το παρακάνει βέβαια. Αν εκφράζεσαι καλύτερα με την κίνηση παρά με τη γλώσσα, τότε ο ρόλος του παλιάτσου σου ταιριάζει!



2. ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΕ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ ΡΟΛΩΝ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΣΟΙ ΕΙΣΤΕ
●Ακόμα και αν είσαι μόνος, -η, μπορείς να ανεβάσεις την παράσταση αλλάζοντας πάνω στη σκηνή μάσκα ανάλογα με το ρόλο που υποδύεσαι! Θα είναι άθλος σίγουρα, αλλά σκέψου πόσο ενδιαφέρον θα έχει να παίζεις ταυτόχρονα τόσους ρόλους!

●Αν πάλι είστε μια παρέα πάνω από επτά άτομα, μη στενοχωριέστε! Επινοείστε ρόλους και προσθέστε τους στο έργο. Μπορούν να είναι πρόσωπα βουβά, αντίστοιχα με τον παλιάτσο ή να μιλάνε με λόγια που θα τους βάζετε εσείς στο στόμα. Πλάστε μονάχα πρώτα το χαρακτήρα τους και φτιάξτε μόνοι σας στολές και μάσκες. Να κάποια παραδείγματα:

Μονόκερος
Το τελευταίο από αυτά τα αλογάκια με το κέρατο στο μουσούδι. Χλιμιντρίζει και σηκώνεται στα μπροστινά του πόδια. Αριστοκρατική φιγούρα με ψιλή, γαλήνια φωνή και κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, όταν μιλάει, π.χ. τραβάει τα φωνήεντα. Ο ηθοποιός που το υποδύεται είναι ντυμένος στα ολόλευκα και όταν βαδίζει μιμείται ηχητικά τις οπλές του μονόκερου. Θέλει να φύγει από το τσίρκο, γιατί δεν του αρέσει να το επιδεικνύουν σαν σπάνιο αντικείμενο. Ονειρεύεται να βρει τον ξάδερφό του, τον Πήγασο, το φτερωτό άλογο της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας και οι δυο τους να ταξιδέψουν στο μέρος που φτιάχνονται τα ουράνια τόξα και οι μύθοι.

Ζέβρα
Φορέστε ασπρόμαυρα, ριγωτά ρούχα. Ρωτήστε τη μαμά σας ή τις φίλες της μήπως έχουν καμμιά μπλούζα που μιμείται τα χρώματα της ζέβρας. Τι, δεν ξέρετε πως ακριβώς είναι μια ζέβρα; Ψάξτε σε κάποιο βιβλίο ή στο διαδίκτυο και προσπαθείστε να της μοιάσετε όσο γίνεται. Είναι ευκίνητη και αεικίνητη με μάτια ζωηρά, που πετούν διαρκώς από τον ένα στον άλλο. Τρέχει συνεχώς γύρω-γύρω από τους ήρωες ή και ανάμεσα στους θεατές, για να τονίσει την ανάγκη της για τρέξιμο σε μεγάλο χώρο, που στερείται στο τσίρκο. Θέλει να γυρίσει στον τόπο της, για να τρέχει ελεύθερα όσο και όπου θέλει μαζί με το κοπάδι της. Μπορεί να είναι και βουβό πρόσωπο.

Αλλόκοτο πλάσμα
Κανείς δεν ξέρει τι είναι, από που έρχεται, με τι ακριβώς μοιάζει. Φαντάσου το όπως σου αρέσει. Δημιούργησέ το μόνος, -η σου!

●Μήπως ανακάλυψες ότι προτιμάς το ρόλο του Μονόκερου, της Ζέβρας ή όποιον άλλο πλάσεις από μόνος σου, από τους σταθερούς χαρακτήρες του έργου; Κανένα πρόβλημα! Αφαίρεσε ένα από τα πρόσωπα (εκτός από το Θηριοδαμαστή, γιατί, αν λείψει αυτός, τότε τα ζώα από ποιον θα θέλουν να ξεφύγουν;) και αντικατέστησέ το με το ρόλο που θέλεις.

●Σε περίπτωση που εσύ και οι φίλοι σου είστε δυο-τρεις, τότε μπορείτε να υποδυθείτε ο καθένας πάνω από έναν ρόλο. Απλά θα αλλάζετε μπροστά στους θεατές μάσκα, φωνή, κίνηση. Κι αν δε θυμάστε ακριβώς τα λόγια του ρόλου σας, αυτοσχεδιάστε!

3. Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

1. Ετοιμάστε προσκλήσεις για τους γονείς, συγγενείς και τους φίλους τους που θα καλέσετε να δουν την παράστασή σας.
2. Φροντίστε να έχετε σε ένα τραπεζάκι αναψυκτικά, για να τους κεράσετε.
3. Μη ζητήσετε αντίτιμο εισιτηρίου, αφού πιο πιθανό φαίνεται να τους πληρώσετε εσείς, για να έρθουν!
4. Βρείτε για αυλαία μια μεγάλη μπαλκονόπορτα ή εσωτερική, φαρδιά, δίφυλλη πόρτα. Ανοιγοκλείνετέ την, όποτε χρειάζεται ή κρεμάστε κουρτίνες (κατά προτίμηση παλιές, αν δε θέλετε να σηκωθούν οι τρίχες της κεφαλής των γονιών σας...), όπως συμβαίνει σε ένα πραγματικό θέατρο. Βέβαια υπάρχουν και θέατρα που δε διαθέτουν αυλαία, αφού οι ηθοποιοί παίζουν μπροστά ή ανάμεσα στους θεατές. Εσείς αποφασίζετε!
5. Οι θεατές μπορούν να κάθονται σε μια σκάλα, για να βλέπουν όλοι.
6. Κάντε πολλές πρόβες, για να εξασκηθείτε στους ρόλους σας. Μην ξεχάσετε να βγάλετε φωτοτυπίες, για να κρατάει ο καθένας το κείμενο με το ρόλο του.
7. Φροντίστε να υπάρχει μουσική υπόκρουση! Διαλέξτε από πριν τα μουσικά κομμάτια που νομίζετε ότι ταιριάζουν και βρείτε κάποιον να βάζει τα cd τις σωστές στιγμές.
8. Προσέξτε το φωτισμό! Χρησιμοποιείστε εκτός από τα φώτα του σπιτιού, φακούς. Μάλλον πρέπει κάποιος της παρέας ή ένας γονιός να ανοιγοκλείνει τα φώτα. Αν δεν βρείτε κάποιον, προσπαθήστε μόνοι σας. Ο Παλιάτσος, που είναι βουβό πρόσωπο, θα μπορούσε με τρόπο να χειρίζεται το φωτισμό.
9. Τι κάνουμε με τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία;
●Χρειάζονται κλουβιά για τα ζώα, αφού εκεί διαδραματίζονται πολλές σκηνές. Μπορείτε να ζωγραφίσετε σε μεγάλα χαρτόνια κάθετες ρίγες, να τις χρωματίσετε και μετά να κόψετε το ενδιάμεσο λευκό. Να μια ιδέα για τα κάγκελα των κλουβιών. Ή μπορείτε να προσποιείστε ότι υπάρχουν κλουβιά, ενώ δεν υπάρχει τίποτα. Καμμιά άλλη ιδέα έχει να προτείνει κανείς;
●Κάποιες σκηνές διαδραματίζονται στο χώρο που δίνονται οι παραστάσεις του τσίρκου. Αν παίζετε το έργο έξω, σε κάποιον κήπο, αρκεί να χαράξετε με ένα κλαδάκι έναν κύκλο στο χώμα. Αλλιώς σκαρφιστείτε ό,τι μπορείτε!
●Για τη σκηνή με το ουράνιο τόξο βρείτε, όσο γίνεται, πλατιές λωρίδες από υφάσματα στα χρώματα του ουράνιου τόξου ή φτιάχτε τες από χρωματιστά χαρτόνια.
●Mπορείτε να φτιάξετε δικές σας μάσκες ή ακόμα και να βαφτείτε κατάλληλα, αν δεν έχει αντίρρηση η μαμά ή η μεγάλη σας αδελφή που θα τους δανειστείτε ό,τι χρειάζεται για μακιγιάζ! Όσο για τα ρούχα των ηρώων, ψάξτε σε μπαούλα σε ντουλάπες, στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού. Όλο και κάτι θα βρείτε, για να φτιάξετε τη στολή που ταιριάζει στο ρόλο σας!
10. Παράσταση δίχως σκηνοθέτη δε γίνεται! Ποιος θα συμβουλεύει τους ηθοποιούς πώς θα παίζουν το ρόλο τους, πώς και πού θα στέκονται και γενικά θα συντονίζει την παράσταση; Πάντως κι ένας από τους ηθοποιούς μπορεί να κάνει το σκηνοθέτη ή να σκηνοθετήσει ο καθένας τον ίδιο του τον εαυτό!


ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
ΤΑ ΖΩΑ ΤΟΥ ΤΣΙΡΚΟΥ
Θεατρικό έργο προορισμένο να παιχτεί από παιδιά

Πρόσωπα
Λιοντάρι
Αρκούδα
Δράκος
Μαϊμού
Ακροβάτισσα
Θηριοδαμαστής
Παλιάτσος


ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ

(Αργά το βράδυ, μετά την παράσταση τα ζώα συγκεντρώνονται μπροστά από τα κλουβιά τους. Χαμηλός φωτισμός. Ένας δυνατός φακός φωτίζει αυτόν που κάθε φορά μιλάει. Βάλτε μουσική που θεωρείτε ταιριαστή, οπωσδήποτε χαμηλά).

ΛΙΟΝΤΑΡΙ: (Βρυχάται και τεντώνει τα χέρια του). Πεινάω! (Χασμουριέται). Και νυστάζω!

ΜΑΪΜΟΥ: Μα εξοχώτατε, μόλις φάγατε!

ΛΙΟ: Και τι μ’αυτό; Ένας βασιλιάς έχει πάντα ανάγκη από περισσότερο φαγητό, για να έχει δυνάμεις να διοικεί...

ΜΑΪ: Σκεφτείτε τη σιλουέτα σας τουλάχιστον εκλαμπρότατε! Το αθλητικό σας σώμα θα χαθεί, αφού μάλιστα δεν υπάρχει χώρος να γυμναστείτε στο κλουβί!

ΑΡΚΟΥΔΑ: (Πειραγμένη) Λίγα κιλάκια παραπάνω πάντα ομορφαίνουν και δε βλέπω να περιορίζουν την ευκινησία! (Κάνει επίδειξη της ευκινησίας της, με ένα π.χ. έξαλλο χορευτικό).

ΔΡΑΚΟΣ: (Αναστενάζει). Αααχ...

ΑΡΚ: Τι είναι αυτοί οι καπνοί;

ΜΑΪ: Είναι ο Δράκος! (Στρέφονται όλοι και τον κοιτούν έντρομοι).

ΛΙΟ: Τι συμβαίνει εκλεκτέ μου υπήκοε; Γιατί στέκεις έτσι λυπημένος και γεμίζεις τον κόσμο καπνούς με τους αναστεναγμούς σου;

ΔΡΑ: Τίποτα, τίποτα...

ΛΙΟ: Πώς τίποτα; Ξεχνάς την άλλη φορά που έβαλες τα κλάματα και από τις φλόγες που βγάζαν τα ρουθούνια σου κάηκε το μισό τσίρκο; Οι στενοχώριες σου μας αφορούν όλους και ιδίως το βασιλιά... (κορδώνεται).

ΔΡΑ: Αααχ... (όλοι οι υπόλοιποι απομακρύνονται και αγκαλιάζονται, για να προστατευθούν από τις φλόγες που βγαίνουν από το στόμα του Δράκου χωρίς να το θέλει και κοιτούν τρομαγμένοι προς το μέρος του).

ΜΑΪ: Σιγά, μη μας στενοχωριέσαι!

ΔΡΑ: Είναι να μη στενοχωριέμαι, έτσι μόνος που απόμεινα; Κάποτε είμασταν μεγάλη παρέα. Δεν υπήρχε παραμύθι χωρίς δράκο. Πόσα φημισμένα φιλαράκια έχω αλήθεια! Αφήνω τον πρωτοξάδερφό μου, το τέρας του Λοχ-Νες, που σπάει πλάκα να τρομάζει τους τουρίστες... Και πού είναι τώρα όλοι αυτοί; Ή μαραζώνουν από την ανεργία, αφού κανείς πια δεν τους χρησιμοποιεί στα παραμύθια του ή θα είναι πολύ μακριά σαν τον πλακατζή ξάδελφο στη λίμνη Λοχ-Νες της Αγγλίας... Δεν πάει άλλο, θα φύγω να πάω στη Δρακόλιμνη, που μαζεύονται οι άνεργοι δράκοι, να τους βρω!

ΑΡΚ: (Βάζει τα κλάματα συγκινημένη). Άχ, πόσο δίκιο έχεις καλέ μου Δράκε! Και γω, πόσο νοστάλγησα το δάσος μου! Το μέλι (ξερογλύφεται), τα πουλάκια που τιτιβίζουν (τα μιμείται χοροπηδώντας στις μύτες των ποδιών, κουνώντας πάνω-κάτω σαν φτερά τα χέρια της και λέγοντας τσίου-τσίου)... Άααχ! (Όσο μιλάει, παίρνει στα χέρια της ένα λουλούδι και το βάζει πίσω από το αυτί. Βλέμμα λυπημένο. Κοιτάζει αφηρημένα αναπολώντας το δάσος. Ξαφνικά αλλάζει ύφος. Θυμώνει και κοπανάει στο πάτωμα τα πόδια της). Και με τόσο υπέροχη φωνή αντί να τραγουδάω στην όπερα, χορεύω και γρυλίζω, όταν μου χτυπούν το ντέφι σ’αυτό το άθλιο τσίρκο! Πφφφ... (Γυρνάει προς τους θεατές και τραγουδάει με σοβαρότητα και ύφος ντίβας της όπερας μια άρια εξαιρετικά φάλτσα). Αααα...ωωω... (Τα υπόλοιπα ζώα έντρομα κλέινουν με τα χέρια τους τ’αυτιά τους, μορφάζουν και τρέχουν πέρα-δώθε στη σκηνή σε διαφορετικές κατευθύνσεις).

ΜΑΪ: (Συνεχίζει να κρατά κλειστά τ’αυτιά της, ενώ πλησιάζει προς την αρκούδα). Πόσο δίκιο έχεις! Όμως εδώ δεν είναι ο κατάλληλος χώρος να σπαταλάς το ταλέντο σου! Σώπα καλή μου...

ΛΙΟ: ‘Σπαταλάς’; Ποιος κάνει σπατάλες στο βασίλειό μου; Ποτέ δε θα το επιτρέψω σε καιρούς λιτότητας, όταν δεν φτάνει καν το φαγητό, για να χορτάσει ο βασιλιάς! Αχ, πεινάω... Ενώ στην πατρίδα μου... αχ καιροί... έτρωγα όσο ήθελα και κοιμόμουν όσο ήθελα... (Παίρνει ξαφνικά σοβαρό και αυστηρό ύφος). Και δε γίνονταν σπατάλες!

ΜΑΪ: Κανείς δεν κάνει σπατάλες εκλαμπρότατε, ησυχάστε! (Ξάφνου μελαγχολεί). Έχετε όλοι δίκιο να θέλετε τη λευτεριά σας. Και γω νοστάλγησα την παρέα μου στη ζούγκλα. Τι βόλτες, τι παιγνίδια! (Αναπολεί τη ζούγκλα και βγάζει κραυγές σκύβοντας και κρεμώντας προς τα μπρος τα χέρια με τον τρόπο των μαϊμούδων). Ενώ τώρα... Εγώ, μια απόγονος της Τσίτας του Ταρζάν, να καταλήξω σε τσίρκο με το όνομα ‘Μουμού η Μαϊμού’! Και ντυμένη με αστεία ρουχαλάκια να μιμούμαι τους ανθρώπους! Αμ και σεις, που σας δώσανε ανθρώπινα ονόματα, για να φαίνεστε πιο αστείοι; Άκου ‘Άρης το Λιοντάρι’! (Γυρνώντας προς το Λιοντάρι) Συγγνώμη εξοχώτατε...

ΔΡΑ: Γιατί εμένα που με λένε ο Δράκος, ο Παναγιωτάκος; Άκου Παναγιωτάκος...

ΑΡΚ: Και μένα η Αρκούδα, η Λελούδα; Αίσχος!

ΑΚΡΟΒΑΤΙΣΣΑ: (Έρχεται κάνοντας κάποιο ακροβατικό). Μα γιατί είστε όλοι τόσο λυπημένοι; (Πηγαίνει με ακροβατικά από τον ένα στον άλλο). Γλυκειά μου αρκούδα, δε θα μας τραγουδήσεις καμμιά άρια; Και συ βασιλιά του δάσους, πώς και δεν τρως; Δράκε, Δράκε, θα μου τηγανίσεις αυτό το αυγουλάκι; Και συ καλή μου Μαϊμού θα έρθεις να με μάθεις τα ακροβατικά σου; Κοίτα να μην με πας πολύ ψηλά, γιατί το ξέρεις ότι ζαλίζομαι...

ΠΑΛΙΑΤΣΟΣ: (Ακολουθεί την Ακροβάτισσα και κάνει τούμπες ή ό,τι άλλο φανταστείτε!)

ΛΙΟ, ΑΡΚ, ΔΡΑ, ΜΑΪ: (Όλοι μαζί) Αααχ, θέλουμε τη λευτεριά μας!

ΑΚΡ: (Παύει τα ακροβατικά και ακούει με προσοχή και ενδιαφέρον τα ζώα).

ΜΑΪ: Δε γεννηθήκαμε, για να ζούμε σε τσίρκο, αλλά στο δάσος!

ΔΡΑ: Θέλω να πάω στη Δρακόλιμνη! Μπουχουχου... (Βάζει τα κλάματα. Δίπλα του αρπάζει φωτιά και οι υπόλοιποι τρέχουν να τη σβύσουν).

ΑΡΚ: Και γω θέλω να τραγουδώ την Τόσκα και τον Κουρέα της Σεβίλλης στη Σκάλα του Μιλάνου και όχι τα σαχλοτράγουδα που θέλει ο Θηριοδαμαστής!

ΛΙΟ: Πεινάω!

ΑΚΡ: Ηρεμείστε καλά μου! Χμμμ..., δίκιο έχετε! Εγώ διάλεξα να ζω σε τσίρκο, γιατί μου αρέσει, (κάνει μια πιρουέτα) όπως και στον Παλιάτσο.

ΑΡΚ: Ποιον είπες;

ΑΚΡ: Τον κλόουν ντε, γλυκειά μου Αρκούδα, τον λέμε και Παλιάτσο...

ΠΑΛ: (Βουβό πρόσωπο. Εκφράζεται με παντομίμα. Παρουσιάζεται με μια υπόκλιση στο κοινό. Έπειτα τρέχει από το ένα ζώο στο άλλο με αστείες κινήσεις και προσπαθεί να τα παρηγορήσει).

ΑΚΡ: Εσείς όμως που αιχμαλωτιστήκατε, για να διασκεδάζετε τους ανθρώπους, έχετε δίκιο να μη σας αρέσει. Και τι σκέφτεστε να κάνετε;

ΛΙΟ, ΑΡΚ, ΔΡΑ, ΜΑΪ: (Κοιτάζονται μεταξύ τους και λένε όλα μαζί:) Να αποδράσουμε!

ΑΚΡ: (Ξαναρχίζει τα ακροβατικά). Ακούω το σχέδιό σας!



ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

(Το τσίρκο κατάμεστο από κόσμο. Η παράσταση αρχίζει. Δυνατή μουσική. Φώτα που αναβοσβύνουν. Προβολείς -αρκεί ένας δυνατός φακός- φωτίζουν το Θηριοδαμαστή και το ζώο που κάθε φορά δαμάζει. Τον κόσμο του τσίρκου παριστάνουν οι θεατές σας).

ΘΗΡΙΟΔΑΜΑΣΤΗΣ: (Απευθύνεται στο κοινό). Κυρίες και κύριοι, και τώρα θα παρακολουθήσετε ένα θέαμα μοναδικό! (Ταρατατζούμ...! Ακούγεται τύμπανο ή τρομπέτα. Αν δεν υπάρχουν, μιμειθείτε τον ήχο με τον στόμα). Δείτε το βασιλιά των ζώων, τον Άρη, το Λιοντάρι, υπάκουο σαν αρνί μπροστά στη δύναμη του ανθρώπου! Ιδού, μόνο που δε βελάζει! Χε, χε, χε...(Γέλιο αντιπαθητικό. Κρατάει στον αέρα μια καρέκλα με το ένα χέρι και ένα μαστίγιο στο άλλο, που τα κραδαίνει στο Λιοντάρι. Φυσικά εσείς μπορείτε αντί για μαστίγιο να κρατάτε ένα σκονί ή και τίποτε. Αρκεί να παριστάνετε ότι έχετε στο χέρι σας μαστίγιο και να μιμείστε με το στόμα τον ξερό του κρότο).

ΛΙΟ: (Εμφανίζεται στη σκηνή. Βρυχάται, σηκώνει τα μπροστινά του πόδια και πηδάει εμπόδια).

ΘΗΡ: Δείτε τώρα την Αρκούδα τη Λελούδα να χορεύει και να τραγουδάει με περισσή χάρη και κομψότητα! Χε, χε, χε...

ΑΡΚ: (Εμφανίζεται στη σκηνή ελαφροπατώντας και κάνοντας αστείες λόγω του όγκου της χορευτικές κινήσεις μπαλαρίνας. Ταυτόχρονα τραγουδάει εξαιρετικά φάλτσα).

ΘΗΡ: (Κλείνει τα αυτιά του). Καλά, καλά, Λελούδα, φτάνει! (Ακούγεται το μαστίγιό του).

ΑΡΚ: (Κάθεται στην άκρη μαζί με το Λιοντάρι).

ΘΗΡ: (Τα φώτα σβύνουν. Ταρατατζούμ! Μέσα στο σκοτάδι ακούγεται η φωνή του). Και τώρα, κυρίες και κύριοι, θα δείτε... (ταρατατζούμ)... έναν από τους τελευταίους... (φώτα δυνατά)... δράκους! Ο Παναγιωτάκος, ο Δράκος, που συμμετείχε σε πολλά παλιά παραμύθια! Ο Παναγιωτάκος, ο Δράκος, που τα έβαλε με τόσους και τόσους ιππότες! Θαυμάστε τον!

ΔΡΑ: (Υποκρίνεται τον άγριο. Βγάζει, υποτίθεται, φωτιές από το στόμα. Ξαφνικά βάζει τα κλάματα). Μπούχουχου, δεν είναι ζωή αυτή!

ΛΙΟ, ΑΡΚ: (Τρέχουν προς το μέρος του). Ηρέμησε! (Πιο σιγά στο αυτί) Θυμήσου πως ετοιμαζόμαστε να το σκάσουμε! Πρόσεχε, θα μας πάρουν χαμπάρι!

ΘΗΡ: (Θορυβημένος) Ε... κυρίες και κύριοι, ακόμα και οι δράκοι έχουν τα ψυχολογικά τους στις μέρες μας... (Κάνει νόημα στην Ακροβάτισσα να ξεκινήσει αμέσως το νούμερό της). Παρακολουθήστε τώρα με κομμένη την ανάσα τη Μέλισσα, την Ακροβάτισσα με τη συνοδό της, τη Μουμού, τη Μαϊμού, σε εξαιρετικά δύσκολα και επικίνδυνα ακροβατικά! Χειροκροτείστε!

ΑΚΡ: (Μπαίνει κρατώντας ένα κοντάρι για να ισορροπεί. Περπατάει με προσοχή στο δάπεδο σε ένα νοητό τεντωμένο σχοινί. Ταλαντεύεται δίχως να πέφτει. Κοιτάει διαρκώς αριστερά και δεξιά της το πάτωμα, που υποτίθεται πως είναι το κενό. Ζαλίζεται και φοβάται, γιατί έχει υψοφοβία, αλλά επιμένει και τα καταφέρνει. Την όλη προσπάθεια συνοδεύουν ταρατατζούμ).

ΜΑΪ: (Στέκει παράμερα, στριφογυρίζει και κραυγάζει με τα χέρια να κρέμονται και τα γόνατα λυγισμένα).

ΠΑΛ: (Παρακολουθεί το νούμερο της ακροβάτισσας. Χειροκροτά, όταν αυτή τα καταφέρνει. Κλείνει τα μάτια στις επικίνδυνες φάσεις, δείχνει ανεβοκατεβάζοντας το χέρι στο στήθος πως χτυπά δυνατά η καρδιά του από την αγωνία κ.τ.λ.).

ΑΚΡ: (Τελειώνει το νούμερό της και υποκλίνεται στο κοινό).

ΘΗΡ, ΑΚΡ, ΠΑΛ, ΛΙΟ, ΑΡΚ, ΔΡΑ, ΜΑΪ: (Η παράσταση τελειώνει. Ανάβουν όλα τα φώτα. Ακολουθεί παρέλαση από όλους. Μπροστά πηγαίνει ο Θηριοδαμαστής στριφογυρνώντας ένα μπαστούνι-ας πούμε ένα σκουπόξυλο. Ακολουθούν οι υπόλοιποι, που υποβαστάζουν το δράκο, ο οποίος συνεχίζει να κλαίει. Δυνατή μουσική και χορευτικές κινήσεις από όλους).



ΣΚΗΝΗ ΤΡΙΤΗ

(Μετά την παράσταση τα ζώα, η Ακροβάτισσα και ο Παλιάτσος κάθονται μπροστά από τα κλουβιά τους και καταστρώνουν σχέδιο απόδρασης. Τα φώτα χαμηλωμένα. Μιλούν όλοι μαζί).

ΑΡΚ: Ησυχία! Ακούστε όλοι! Έχω να προτείνω ένα σχέδιο κα-τα-πλη-κτι-κό! (Κάνει ένα έξαλλο χορευτικό).

ΛΙΟ: (Σηκώνει το χέρι με μεγαλοπρέπεια, για να επιβάλει ησυχία). Πάψτε καλοί μου υπήκοοι! Αν και νηστικοί και άυπνοι... (χασμουριέται)... , να κάνουμε ένα κουράγιο να ακούσουμε την Αρκούδα.

ΑΡΚ: Λέω να τραγουδήσουμε όλοι μαζί μια άρια τόσο δυνατά, ώστε όλοι να βουλώσουν τ’αυτιά τους και να τρέξουν να κρυφτούν. Τότε εμείς... (μιμείται με εξαιρετική ευκινησία το τρέξιμο εν στάσει)... θα το βάλουμε στα πόδια! Επιτρέψτε μου να σας κάνω μια επίδειξη τι ακριβώς εννοώ λέγοντας άρια... (ετοιμάζεται να τραγουδήσει).

ΛΙΟ, ΑΡΚ, ΔΡΑ, ΜΑΪ, ΑΚΡ, ΠΑΛ: Μη, μη, ξέρουμε, ξέρουμε!

ΛΙΟ: Φυσικά, εγώ τουλάχιστον ξέρω τι θέλεις να πεις. Ένας βασιλιάς οφείλει να τα ξέρει όλα. Αρκεί σεβαστή μου υπήκοε, κάτσε. Είναι καλύτερο, νομίζω, να ετοιμάσω εγώ ο βασιλιάς το σχέδιο απόδρασης. Ωστόσο... (θυμώνει και κοπανά τη γροθιά του)... πώς να κατεβάσω ιδέες, όταν είμαι νηστικός; Είναι ανάγκη να μου φέρετε φαγητό για το καλό του κράτους!

ΑΚΡ: (Κρυφογελάει). Τρέχω εξοχώτατε! Νομίζω ότι έχω στο ψυγείο ένα μεζέ για όλους.

ΛΙΟ: (Ξερογλύφεται). Έξοχα!

ΑΚΡ: (Επιστρέφει και μοιράζει, υποτίθεται, στον καθένα από λίγο φαγητό). Δεν είναι τίποτα σπουδαίο...

ΛΙΟ: (Ξαφνικά αρχίζει να ροχαλίζει. Μετά από λίγο παριστάνει τον υπνοβάτη και πηγαίνει να αρπάξει το φαγητό από τους άλλους). Μμμ...

ΑΚΡ, ΠΑΛ, ΑΡΚ, ΔΡΑ, ΜΑΪ: (Όλοι μαζί γελώντας επιχειρούν να τρομάξουν το Λιοντάρι, για να ξυπνήσει). Μπουμ...

ΛΙΟ: (Ξυπνάει τάχα μου και κάνοντας πως δε θυμάται τίποτα, επιστρέφει άπρακτος στη θέση του). Τι συμβαίνει; Γιατί γελάτε; Εμπρός, έχει να προτείνει κανείς άλλος σχέδιο απόδρασης;

ΔΡΑ: Εγώ, εγώ! Λέω να καλέσουμε τον ξάδερφό μου από τη λίμνη Λοχ-Νες, το θείο μου από το παραμύθι του Παπουτσωμένου Γάτου και τα άνεργα φιλαράκια μου από τη Δρακόλιμνη. Έπειτα εμείς, οι δράκοι θα παραστήσουμε τους άγριους, θα τρομάξουν οι άνθρωποι και θα βρούμε ευκαιρία να το σκάσουμε!

ΜΑΪ: Μα θα αργήσουν οι φίλοι σου και οι συγγενείς να έρθουν ως εδώ! Εξάλλου όλοι ξέρουν πως οι δράκοι είναι καλόψυχοι και γλυκούληδες. Κανέναν πια δεν τρομάζουν...

ΔΡΑ: (Κάθεται μουτρωμένος παράμερα). Καλά...

ΜΑΪ: Χμμ... για σταθείτε, την ερχόμενη βδομάδα δεν είναι τα γενέθλια του Θηριοδαμαστή;

ΑΚΡ: Ναι, δίκιο έχεις!

ΜΑΪ: Να του κάνουμε μια γιορτούλα και να τον μεθύσουμε! Έπειτα θα του αρπάξω εγώ τα κλειδιά και πριν καλοκαταλάβει τι γίνεται, θα έχουμε βγάλει αντικλείδια και θα του τα έχουμε επιστρέψει!

ΑΚΡ: Μπορώ να βγάλω εγώ αντικλείδια! Σαν καλή ακούγεται η ιδέα σου! Και μετά, όταν πέσει το σκοτάδι, σας ξεκλειδώνω με τα αντικλείδια τα κλουβιά και τρέχουμε μέχρι την άκρη του ουράνιου τόξου. Εκεί θα διαλέξει ο καθένας το χρωματιστό δρόμο που ονειρεύεται! Συμφωνούμε όλοι να ακολουθήσουμε το σχέδιο της Μαϊμούς;

ΛΙΟ, ΑΡΚ, ΔΡΑ, ΠΑΛ: Ναι!


ΣΚΗΝΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

(Σκοτάδι. Τα ζώα με την Ακροβάτισσα και τον Παλιάτσο στέκονται μπροστά από μια τούρτα με κεράκια. Ο καθένας φορά κάτι γιορτινό. Λουλούδι στο πέτο, γραβάτα, χάντρες, κορδέλες, ένα φανταχτερό σάλι ή μαντήλι. Ο χώρος στολισμένος με πολύχρωμες γιρλάντες ή ό,τι νομίζετε ότι θα δώσει εορταστική ατμόσφαιρα. Ακούγονται βήματα βαριά να πλησιάζουν και ο κρότος μαστιγίου).

ΘΗΡ: (Μπαίνει στη σκηνή κορδωτός. Απορεί με την απόλυτη ησυχία και το σκοτάδι). Χμμ... τι συμβαίνει; (Ανοίγουν τα φώτα).

ΛΙΟ, ΑΡΚ, ΔΡΑ, ΜΑΪ, ΑΚΡ, ΠΑΛ: (Τραγουδούν όλοι μαζί).
Να ζήσεις Θηριοδαμαστούλη και χρόνια καλά,
σπουδαίος να γίνεις με ζώα πολλά!
Παντού να σκορπίζεις του εγωισμού σου το φως
Και όλοι να λένε να ένας τρανός!

ΘΗΡ: Μα... για μένα όλα αυτά; (Συγκινείται, πλησιάζει και σβύνει τα κεράκια).

ΛΙΟ, ΑΡΚ, ΔΡΑ, ΜΑΪ, ΑΚΡ, ΠΑΛ: (Χειροκροτούν).

ΘΗΡ: (Στρέφεται προς το κοινό και αποκαλύπτει φωναχτά τη σκέψη του, ενώ τα ζώα ‘παγώνουν’ στη στάση που βρίσκονται). Πόσο καλοί είναι όλοι τους! Ίσως δε θα έπρεπε να είμαι τόσο σκληρός και αυταρχικός μαζί τους! Αλλά τι άλλο να κάνω; Σάμπως ξέρω να αγαπώ; Άσε που έχω ακούσει πως είναι δύσκολο. Άπαπα... δεν είναι αυτά για μένα! Εγώ είμαι διοικητικό στέλεχος του τσίρκου... (καμαρώνει)... δεν μου ταιριάζει να αγαπώ, μόνο να προστάζω!

MAΪ: (Τώρα κινούνται τα ζώα και μένει ακίνητος ο Θηριοδαμαστής, όσο μιλάει η Μαϊμού. Αυτή με τη σειρά της κοιτάει το κοινό και αποκαλύπτει τη σκέψη όλων των ζώων). Δεν είναι τόσο κακός ο καϋμένος... Δε του δείξαμε κι εμείς ποτέ συμπάθεια. Όπως και να’χει, ακόμα κι αν είναι καλούλης, δεν είναι αυτό λόγος να συνεχίσουμε να ζούμε στην αιχμαλωσία!

ΑΚΡ: Πορτοκαλάδα για όλους! (Οι ήρωες παίρνουν από ένα ποτήρι. Κερνάει όχι μόνο αυτούς, αλλά και τους θεατές, στους οποίους έχετε μοιράσει ποτηράκια, για να νιώθουν ότι συμμετέχουν στη γιορτή!) Και σαμπάνια ειδικά για τον εορτάζοντα!

ΛΙΟ, ΑΡΚ, ΔΡΑ, ΜΑΪ, ΑΚΡ, ΠΑΛ: (Χορεύουν). Ώπα, ώπα...

ΜΑΪ: (Αρπάζει με τρόπο τα κλειδιά από το μισομεθυσμένο Θηριοδαμαστή, που τρεκλίζει. Κλείνει το μάτι στην Ακροβάτισσα και της τα πετάει). Χόουπ...

ΑΚΡ: (Αρπάζει τα κλειδιά στον αέρα και εξαφανίζεται από τη σκηνή). Τρέχω!

ΑΡΚ: Και τώρα ένα δώρο για το σεβαστό Θηριοδαμαστούλη! (Αρχίζει να τραγουδάει εξαιρετικά φάλτσα...)

ΛΙΟ, ΑΡΚ, ΔΡΑ, ΜΑΪ, ΑΚΡ, ΠΑΛ: (Πέφτουν πάνω της έντρομοι και της κλείνουν το στόμα). Μη, μη...

ΘΗΡ: (Κάθεται κάτω μεθυσμένος, χαμογελάει και χειροκροτάει). Μπράβο, μπράβο...!



ΣΚΗΝΗ ΠΕΜΠΤΗ

(Σκοτάδι. Τα ζώα κρατούν φακούς. Έχουν μόλις δραπετεύσει. Διακρίνονται φαρδιές λωρίδες από ύφασμα ή χαρτί με τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Προπορεύεται η Ακροβάτισσα. Μιλούν ψιθυριστά).

ΛΙΟ: Αχ, με πατάς...!

ΑΡΚ: Συγγνώμη εξοχώτατε!

ΔΡΑ: Ποιος σκαρφαλώνει στην ουρά μου;

ΜΑΪ: Ω, με συγχωρείς, νόμιζα πως ήταν ο δρόμος...!

ΑΚΡ: Σουτ, θα μας πάρουν χαμπάρι!

ΛΙΟ, ΑΡΚ, ΔΡΑ, ΜΑΪ: Σουτ...! (Κάνουν ‘σουτ’ ο ένας στον άλλο και φωτίζει ο καθένας με το φακό του τους υπόλοιπους).

ΑΚΡ: Φτάσαμε! Εδώ είναι η άκρη του ουράνιου τόξου! Τώρα διαλέξτε ο καθένας το χρώμα που θα τον οδηγήσει στον τόπο που ονειρεύεται και ακολουθήστε το!

ΛΙΟ: Πάντα γαλάζια φανταζόμουν τη ζωή μου...

ΔΡΑ: Έχω ακούσει πως η Δρακόλιμνη είναι μωβ...

ΜΑΪ: Το φύλλωμα των δέντρων στον τόπο μου γινόταν το φθινόπωρο κόκκινο...

ΑΡΚ: Κατακίτρινο ήταν πάντα για μένα το δάσος μου...

ΑΚΡ: (Συγκινημένη). Εδώ χωρίζουμε. Εύχομαι να βρείτε αυτό που ζητάτε, τώρα που είστε ελεύθεροι, όπως σας ταιριάζει. Αντίο!

ΛΙΟ, ΑΡΚ, ΔΡΑ, ΜΑΪ: (Κουνώντας τα χέρια σε χαιρετισμό) Δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ! Ούτε εσένα παλιάτσε!

ΠΑΛ: (Συγκινείται, σκουπίζει τα μάτια του με ένα τεράστιο μαντήλι και φυσάει δυνατά τη μύτη του).



ΣΚΗΝΗ ΕΚΤΗ

(Στη σκηνή του τσίρκου. Ο Θηριοδαμαστής κάθεται στο κέντρο με παρατημένο δίπλα του το μαστίγιο και αναποδογυρισμένη την καρέκλα. Πιάνει με τα χέρια του το κεφάλι του. Η Ακροβάτισσα ατάραχη εξασκεί τα ακροβατικά της παραδίπλα. Ο Παλιάτσος τάχα αδιάφορος περιφέρεται με τα χέρια στις τσέπες και σφυρίζει).

ΘΗΡ: (Ξάφνου σηκώνεται και χοροπηδάει μανιασμένος). Ακούς εκεί το σκάσανε! Πού νομίζουν ότι θα βρούν καλύτερο στέλεχος να τους διοικεί;

ΑΚΡ: Μα δε θέλουν κανέναν να τους διοικεί! Θέλουν να είναι ελεύθερα!

ΘΗΡ: Τι σόι θηριοδαμαστής θα είμαι τώρα δίχως ζώα; Πάει, πάει η καριέρα μου!

ΠΑΛ: (Βγάζει και του δίνει το μαντήλι του να σκουπίσει τα δάκρυά του).

ΘΗΡ: (Πετάει κάτω το μαντήλι και το ποδοπατάει). Να, να , να...

ΑΚΡ: (Στέκει και τον κοιτάει ήρεμα χαμογελώντας. Έπειτα τον κοιτάζει πονηρά). Έλα τώρα, αφού κατάλαβες ότι σου πήραμε τα κλειδιά και δεν είπες τίποτα!

ΘΗΡ: (Χαμηλώνει το βλέμμα και κοτάζει ντροπαλά). Ε, χμμμ...τουλάχιστον βρήκαν το δρόμο τους; Εσύ τι λες που τους βοήθησες; Ξέρεις;

ΑΚΡ, ΠΑΛ: (Κοιτιώνται μεταξύ τους και σκάνε στα γέλια). Χα, χα, χα...!

ΘΗΡ: (Κοιτώντας τους θεατές και κλείνοντάς τους το μάτι). Είναι πιο δύσκολο να αγαπάς από το να διατάζεις, αλλά ίσως αξίζει τον κόπο!


ΤΕΛΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: