Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

Οι μύγες νομίζουν ότι βαλσαμώνουν το βαλς


Οι μύγες νομίζουν ότι βαλσαμώνουν το βαλς

Αλλά τελικά «Οι μύγες βαλσαμώνονται με βαλς»

Αν και η διαφορά αδιάφορη για το ίδιο το βάλς
Που έχει ήδη φύγει
Που συνεχίζει το χορό του παραπέρα
Στο επόμενο τραγούδι
Ας πούμε στο Διάφανο ή στο Αερικό.
Ή κάπου αλλού. Σε άλλο δίσκο άλλου τραγοδοποιού.

Οι μύγες μπορούν να συνεχίσουν να επιτελούν το έργο τους
Το ίδιο και το βαλς


Εμπνευσμένο και αναφερόμενο στο δίσκο Διάφανο του Θανάση Παπακωνσταντίνου

5 σχόλια:

Γιάννης είπε...

Και μιας και σου-μου αρέσει ο Θ. Παπακωνσταντίνου:

Πότε αλύγιστος και πότε χάρτινος
από τα θαύματα του κόσμου εξαντλημένος.
Νότες ανήσυχες σκαλίζουν τα χωράφια μου
και κάθε άνοιξη φυτρώνουν venceremos.

Όσοι με γέλασαν,όσοι με κέρασαν
πικρό ποτήρι κι άχρηστους κανόνες,
θα ηττηθούν απ' ό,τι πιο αδύναμο
από τη χλόη που σκεπάζει ερειπιώνες.

Ψυχή αδάμαστη, θεριό ανήμερο,
το απολιθωμένο φως να σε λογχίσει
κι απ' το διάφανο το τραύμα το γλυκό
ένα σαμπάχ μακριά να φτερουγίσει

Γιάννης είπε...

Συμπληρώνω: Με εξαιρετικό Αγγελάκα!

Κλεοπάτρα και Μινγκ είπε...

Καλώς τον! Ωραίο το πέρασμά σου. Βάζω να το ακούσω το τραγούδι άμεσα!

Tyler Durden είπε...

xaxa! δεν σε προλαβαίνω, πολύ παραγωγική αυτές τις μέρες!

Κλεοπάτρα και Μινγκ είπε...

Ω, δεν οφείλεται η παραγωγικότητα ακριβώς σε μένα, αλλά στις εξαιρετικές μύγες (που τώρα που ξεθύμωσα τείνω να τις θεωρήσω κάτι σαν την κατά Σωκράτη αλογόμυγα, που τσίγκλιζε το άλογο, για να βγει από τη νωθρότητά του.
Και βεβαίως οφείλεται σε εξαιρετικά πετάγματα που με παρασύρουν.

Το οικολογικό κάλεσμα του ιστολογίου σου με βρήκε λίγο απροετοίμαστη. Έχω όμως τύψεις. Και φαντάζομαι, όπως λέει κάπου και ο Γούντυ Άλλεν "κάνε ό,τι κάνεις, αρκεί να έχεις τύψεις"