Τι γίνεται όταν τα παιδιά φτιάχνουν τα δικά τους παραμύθια ή τα καλύτερα παραμύθια του κόσμου

Όταν τα παιδιά αφήσουν με μικρή ενθάρρυνση τη φαντασία τους να καλπάσει, γεννιούνται υπέροχες ιστορίες, κατά την γνώμη μου κλάσεις ανώτερες από αυτές των μεγάλων. Γιατί ο ενήλικος πλάθει παιδικά παραμύθια προσποιούμενος ότι ξέρει την ψυχολογία των παιδιών. Αλλά δεν είναι παιδί. Επιπλέον οι μπόμπιρες και οι πριγκήπισσες εύλογα ενθουσιάζονται αφού δεν ακούν παθητικά την ιστορία κάποιου άλλου, αλλά τη δημιουργούν τα ίδια με τους δικούς τους όρους και ανάλογα με τις δικές τους ανάγκες. Το πείραμα ξεκίνησε με αφορμή την παρότρυνση κειμένου στο διαδίκτυο (Hμερολόγιο ενός πατέρα), να ζητάμε από τα παιδιά να μας πουν τυχαίες λέξεις, που συνδυάζουμε ώστε να προκύψει ένας πυρήνας. Στη συνέχεια η πλοκή εξελλίσσεται με ερωτήσεις του τύπου: τι νομίζεις ότι θα γίνει στη συνέχεια ή τι πιστεύεις ότι θα κάνει ο τάδε ήρωας μετά; Και εννοείτε ότι τα ενθαρρύνουμε να παραστήσουν αυτά που λένε.

Ιδού λοιπόν η ιστοριούλα που έπλασαν με την τεχνική αυτή δύο αδελφάκια τεσσάρων και δύο ετών. (Οι λέξεις με έντονους χαρακτήρες είναι αυτές που κατά την πορεία επέλεγαν).

Το Γιώτα και το Κάπα φιλαράκια και γειτόνοι στην Άλφα-Βήτα το έσκασαν και πήγαν στην θάλασσα να παίξουν και να κολυμπήσουν. Όμως οι άνθρωποι δεν μπορούσαν πια να πουν τα γράμματα αυτά. Πήγαιναν να πουν τη λέξη κάστρο και ακουγόταν άστρο. Ή ίριδα και λέγαν ρίδα. Άντε τώρα να καταλάβεις αν εννοούν κατσαρίδα ή μαρίδα ή κάτι άλλο. Σύγχυση μεγάλη επικράτησε γιατί δεν μπορούσαν να συννενοηθούν μεταξύ τους. Τότε η Άλφα-Βήτα έστειλε έναν κυνηγό γραμμάτων να πιάσει τα άτακτα γραμματάκια. Και τι νομίζετε ότι έκαναν εκείνα τα πονηρά; Άρπαξαν το Κάπα και από τον κυνηγό και από το κλουβί που κουβαλούσε για να τα βάλει μέσα. Ο κυνηγός έγινε υνηγός και δεν μπορούσε πια να κυνηγήσει. Αφήστε που το κλουβί του έγινε λουβί και ήταν πια άχρηστο. Τότε η Άλφα-Βήτα έστειλε το Ρα, το θεό ήλιο της αρχαίας Αιγύπτου να αναλάβει δράση. Αυτός έσβυσε τον ήλιο, όπως ακριβώς σβύνουμε το φως από το διακόπτη και το Κάπα και το Γιώτα δεν έβλεπαν πια να παίζουν και να πλατσουρίζουν στη θάλασσα. Αναγκάστηκαν λοιπόν να γυρίσουν πίσω στη θέση τους στην Άλφα-Βήτα με την ουρά στα σκέλια. Έκτοτε οι άνθρωποι προφέρουν το Γιώτα και το Κάπα και διελεύκαναν το ζήτημα της κατσαρίδας και της μαρίδας δια παντός.