Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

Απορία

Συνώνυμο της δυσκολίας, η έλλειψη πόρων, η αδυναμία εξεύρευσης λύσης. Δυσκολεύομαι να. Δυσκολεύομαι στ’αλήθεια;
Πόση δυσκολία μπορεί να συναντήσει ένας κύκλος, κατ’εξοχήν ερωτικό σχήμα
Μία γραμμή; Κατ’εξοχήν αντιερωτική, άσχετα με το τι η ίδια πιστεύει.
Μία γραμμή βέβαια μπορεί να πάρει πολλά σχήματα κατά καιρούς.
Και πως μπορούν να διασταυρωθούν μία γραμμή και ένας κύκλος;
Δεν μπορούν.
Ούτε στ’ άλήθεια ποτέ μπόρεσαν, παρά τα φαινόμενα.

Μπορεί ένας κύκλος να δεχτεί να παίξει τσέρκι με τη γραμμή
και η γραμμή να διερευνά την υπομονή της με αυτόν τον τρόπο.
Ή μπορεί ο κύκλος να ζαλίστηκε από τις γύρες.
Ή μπορεί η γραμμή να νόμιζε ότι είναι κύκλος ή μαγικό ραβδί, ή ένα τοτέμ ή , ή, ή…
Ή μπορεί ο κύκλος να έμεινε τελικά ακίνητος ενώ νόμιζε ότι κινείται ή να ήταν ιπτάμενος δίσκος ή το ταψί μίας κουζίνας ή, ή, ή…

Ή μπορεί απλά ο κύκλος να ήταν μία ξεδιάντροπη πόρνη και η γραμμή ένας πελάτης που δεν πρόλαβε.

Ή τίποτα από όλα αυτά.


Κι όμως παρά τα φαινόμενα και η γραμμή και ο κύκλος, γελάνε καλόκαρδα.
Βασικά γελάνε με αγάπη.
Και ανθρώπινη κατανόηση ο ένας για την απορία του άλλου.

3 σχόλια:

Χρονοστιβάδα είπε...

Διάβασα την προηγούμενη ανάρτηση κι έμεινα αποσβολωμένη !!! Διαβάζω ετούτη κι αναρωτιέμαι... πόσα υπέροχα έχεις ακόμα μέσα σου !!!

Η γραμμή-ακτίνα του ήλιου-κύκλου...
Η γραμμή, ακτίνα που περιστρέφεται και φτιάχνει κύκλο...
Η γραμμή δημιούργησε τον κύκλο...
Δε μ' αρέσει... προτιμώ τον ήλιο και την ακτίνα του μαζί... ζεύγος ομοούσιο, αρχέγονο και αδιαίρετο...
Αδιαίρετο ?
Κι η γραμμή που διαπερνά τον κύκλο στο Θήτα του Θεού και του Θανάτου ?

Χρονοστιβάδα είπε...

Κι επειδή δεν βλέπω ακόμα την εικόνα κάποιου πίνακα, που ενίοτε συνοδεύει τις αναρτήσεις σου, σπεύδω να σου προτείνω έναν Καντίνσκι... http://www.ibiblio.org/wm/paint/auth/kandinsky/kandinsky.comp-8.jpg

Να έχεις μια όμορφη νύχτα !!! :-)

Κλεοπάτρα και Μινγκ είπε...

O κόσμος των σχημάτων, των κύκλων, των γραμμών, των τελειών, ή παραπέρα των βιβλίων ή των ταινιών είναι παραμυθικός, αλλά όχι παραμυθητικός.

Με άλλα λόγια είναι ανύπαρκτος και άνευ εμπλοκών του εγώ με το εσύ, ένα παραμύθι. Σε αντίθεση όμως με τα αληθινά παραμύθια και τα τρισδιάστατα σχήματα και αληθινά χρώματα της αληθινής ζωής, δε διαθέτουν παραμυθία.

Τι παραμυθία να βρεις σε ένα σκέτο κύκλο, μία στεγνή γραμμή, ή ένα σημείο.
Αντίθετα στην πραγματική ζωή τα παραμύθια είναι όντως παραμυθητικά, για να μην πω ότι εκεί βρίσκονται όλα, δεν πολυχρειάζονται ούτε τα παραμύθια.

Η διαδικτυακή ζωή μάλλον αποδεικνύεται λίγη, όπως και τα σχήματα, παρά τους ωραιότατους συνδυασμούς τους. Καταλήγω όμως ότι οι συνδυασμοί των τρισδιάστατων σχημάτων είναι πολύ πιο πλούσιοι. Αν αποφασίσουμε να τους δούμε. Ε, φαίνεται ότι κάποιοι, τελικά ξαλαφρωμένοι και με χαμόγελο το κάνουν.
Άντε γεια!